Dromen

Vannacht droomde ik dat ik op een bankje zat in het parkje bij ons in de buurt. De gemeente heeft daar het torentje van de Ursuline kapel gezet. Leuk plekje, alleen niet zo beschut. Ik zat daar met David en hij vertelde honderd uit over waar hij mee bezig was. Enthousiast zoals hij altijd was. Over zijn liefde, over toneel, film, acteren en de kansen die hij zag liggen. Leuk om te horen, maar ik kende al die verhalen. Sommige grappen zag ik ook nog van ver aankomen. Op mijn vragen over gisteren en vandaag murmelde hij wat, ik kon het niet verstaan. Zijn geschiedenis staat echt stil. Het lukt me ook niet meer om er iets bij te fantaseren. (verdomme)