Jaap

Gisteren heeft Renée Jaap opgehaald van het station en zijn ze samen naar de galerie gekomen. Gezellig hoor al die praatjes over het werk en zijn muziek. Voor David was Jaap zijn goede vriend en dat was wederzijds en kon je wel horen hoe hij vertederd vertelde dat David hem met enige regelmaat op zijn falei gaf omdat Jaap het weer eens een keer uitgemaakt had met een vriendinnetje. Hij vetelde over Putten en al die makkers daar. Over de muziek die ze samen gemaakt hebben en David zijn keuze om in het theater verder te gaan. Jaap twijfelt of hij wel verder moet met zijn cariere of toch meer in de muziek moet gaan. Maar het werk vindt ie spannend, vernieuwend voor elke geest, maar de muziek knaagt hevig. Het gaat goed zo en hij hoeft nu niets te besluiten.
Na de galerie heb ik hem kennis laten maken met mijn stoffige stam-café's. Hij kon zich amper inhouden om er iets lulligs van te zeggen.
Zo delen we iets samen wat is gestopt en niet meer verder groeit.
Zo lastig en confronterend dat het is, zo hebben we genoten van die avond.