Leuke politieke dagen zo. (behalve van Hafmo, dat vindt ik naar en helemaal niet leuk)
Eerst Camille, toen Wouter (de kabouter) en nu dus Job.
Het lijkt wel of ik ze ken, maar dat is niet zo.
Dat Camille vertrekt is jammer voor Limburg, maar niet zo erg voor Nederland. Het is toch een gedreven mannetje die nog wat had kunnen bereiken. Leek me leuk als ie burgemeester van Maastricht was geworden. Kan ie denk ik best.
Voor Wouter lijkt het me een goede beslissing. Het sloopt toch hoor op een dergelijke plek en met zoveel verantwoording voor de klas te staan. Het begon te tekenen. Kan ie nu even iets meer voor zijn drie kinderen gaan zorgen.
En Job, dat vindt ik een krachtige beslissing. Hij heeft ook niet zo geleden daar Amsterdam en Nederland kan hij ook wel aan. Ik heb hem eens horen zeggen dat 75% van het werk in Amsterdam geen leuk werk is, maar die andere 25% dermate compenseren dat het weer erg leuk is om alles te doen. In Den Haag is het hopelijk anders, zeg maar 65 tegen 35 om maar eens getal te noemen. Nou heeft ie meer plezier dan.
Maar het is wel wat. Schuivende panelen of zo iets kan ik me herinneren. Laat ze maar schuiven dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten