afgelopen dagen

Donderdag Julia naar Schiphol gebracht. Het was daar zo'n zooi dat het even leek dat ze niet mee kon. Heb maar zo'n blauwe jurk wat dringend aangesproken en wat kunnen ritselen. Kon ze bij de business balie inchecken. Vijf minuten later en ze had niet mee gekunt. Er zijn wat mensen niet naar Suriname gegaan die dag en toch zat het vliegtuig vol, schreef Julia. Bij de Efteling organiseren ze het beter, daar sta je in de rij voor de attractie waar je heen wil. Bij de KLM staat iedereen in de zelfde rij, ook de mensen die pas uren later hoeven te vliegen.

De rest van de dag hebben we onder andere Tante Rietje bij gezet bij Oom Guus. Hij ligt daar al jaren in een kist, zij nu in een urn. Was best een aardige bijeenkomst zo met die Westhofjes. We zijn nog bij David geweest. Hij ligt schuin tegenover Oom Guus en nu ook Tante Rietje. Ligt daar ook in een kist, misschien moeten we Pa Spiering er maar bij zetten. Die staat nu in de kast bij Menno te wachten tot die Zweedse hem een keer komt halen en daar geloof ik niets van dat die dat nog doet.

Vrijdag de hele dag door Amsterdam gelopen, heb er nu nog spierpijn van. Al die grachtjes en heuveltjes en ongelijke stenen. Zal niet beter worden daar nu Job besloten heeft voor Nederland te zorgen. S'middags zijn we bijeen geweest met de vrienden van David. Feestje, nou kleintje dan. We vonden het mooi om ze allemaal weer te zien. Zelfs Japie had het nog gered vanuit Italie om op tijd te zijn. Het zijn toch allemaal aparte knakkers die vrienden en vriendinnen van hem. Renée en ik vinden het prettig om ze een beetje te volgen, iedereen met zijn eigen carriere en sores. Het blijven lieverds om toch weer eens bijeen te komen voor die lummel.

Het blijft dan wel weer meer door je hoofd spoken en maakt onrustig. We zien wel.